کفپوش آشپزخانه
کفپوش مکانهای پخت و پز چه از نوع مستقل باشد و چه باز و فضای کار، لازم است از نوع کاشی یا مصالحی مشابه باشد که امکان نظافت و شستوشو آن فراهم باشد. طبق مبحث چهارم مقررات ملی ماده 4-5-5-4-1 کف آشپزخانۀ مستقل و باز و فضاي کار مقابل آشپزخانۀ دیواري باید از کاشی و مصالح مشابه با قابلیت نظافت پوشیده شود.
به طور کلی پوشش کف آشپزخانهها را میتوان از جنسهای مختلفی ساخت و اجرا کرد. سنگ، کاشی،چوب، لمینت،کف بتنی، چوب پنبه،بامبو،آجر،وینیل، پلاستیک،پوشش لاستیکی یا کائوچو و بسیاری متریال دیگر در اجرای کفپوش آشپزخانه به کار برد.
- سنگ:
انواع بسیاری از کف سنگ ها در بازار موجودند که محبوب ترین آنها ، سنگ تراورتن ، مرمر است. تنوع در طرح و رنگ آنها باعث میشود که کفپوش سنگی ظاهری منحصر به فرد به آشپزخانه ی شما بدهد.
نکته: سنگ به طور طبیعی سرد است در نتیجه برای مناطق گرم تر مناسب است. اگر میخواهید کفپوش سنگی را برای خانه ای در آب و هوای سر انتخاب کنید ، سیستم گرمایش از کف برای آن در نظر بگیرید.
- کاشی:
کاشی شیوه ای معمول برای آشپزخانه است که حفاظت از آن آسان است و تمیز کردن آن به سادگی صورت می گیرد. با دوام است و ویژگی سطح براق و بازتابنده ی آن باعث میشود فضای آشپزخانه بزرگتر و دلباز تر به نظر برسد.
به تازگی کاشی ها با طرح و بافت چوب هم تولید می شوند. برخی از نمونه های مدرن آن با سایز های بزرگ و شکل های مستطیلی نیز وجود دارند.
نکته: اجرای کاشی بسیار مهم است ، در نتیجه این کار باید توسط یک کاشی کار حرفه ای انجام شود. خطوط ملات اجرا باید در کوچکترین میزان ممکن باشند.
- چوب:
چوب، یک متریال پرطرفدار برای کف آشپزخانه، بیش از سنگ، سرامیک، چینی یا بتن به مفاصل ما رحم می کند. ضمنا نسبت به کف پوش های غیر ارتجاعی جذاب تر به نظر می رسد.
از اشکالات چوب این است که می تواند به آسانی خراشیده و چکش خورده شود و هم چنین باید با آب تماس نداشته باشد. شاید چسب کاری کف بعد از نصب کثیف باشد ولی با این کار درزها پر می شود و از جمع شدن آب و چرک در آنها جلوگیری می شود.
- لمینیت:
لمینیت ها مانند کف پوش های وینیلی مقرون به صرفه هستند و در مقایسه با متریال های سخت در زیر پا نرم اند.
این متریال بیش از چوب در برابر رطوبت مقاوم است، اما چون کاملا توپر نیستند در صورت خراب شدن نمی توان آنها را اصلاح کرد.
- کف های بتنی براق:
بتن – در کنار سطوح غیر نرم دیگر مانند سنگ، کاشی سرامیکی یا چینی – می تواند باعث ایجاد ضایعه در مفاصل شود.
ایستادن و راه رفتن روی این سطوح سخت در دراز مدت منجر به درد کمر، زانو و مفاصل ران می شود.
- چوب پنبه :
چوب پنبه که از لایه ی خارجی پوست درخت بلوط برداشت می شود، به دلیل سطح بالای زیرسازی، یک گزینه ی فوق العاده و منعطف برای کف سازی آشپزخانه است.
این متریال در انواع رنگ ها، الگوها و بافت ها و به صورت تایل یا تخته متناسب با دکوراسیون داخلی منزل شما موجود است. چوب پنبه تقریبا خود ترمیم شونده است اما می تواند خراشیده یا دندانه دار شود.
- بامبو:
کفپوش بامبو یکی از انواع کفپوش های چوبی محسوب میشود و یکی از بهترین گزینه ها برای کفپوش آشپزخانه است ، به خصوص اگر شما تمایل دارید مصالحی که به کار میبرید طبیعت دوست باشند.
در میان گزینه های موجود در بازار ، بامبو از استحکام بالایی بین متریال های طبیعی برخوردار است.
- آجر:
آجر شباهت زیادی به سنگ و بتن دارد. این متریال باید کامل فشرده شود و حتما چند روز یکبار روی آن جارو کشیده شود.
آشغال به راحتی داخل آن نفوذ می کند. اما این کفپوش دوام بالایی دارد و زیبا هم هست.
- وینیل:
اگر شما هم مثل من کمی وسواس تمیزی دارید، از کفپوش های وینیلی استفاده کنید. این کفپوش ها در برابر میکروب ها و آب مقاوم هستند و از تنوع بالایی برخوردارند.
وینیل مقرون به صرفه است. این متریال طرح و بافت های متنوعی دارد. در برابر آب مقاوم است و نصب آن آسان است.
- پلاستیک:
پلاستیک از مواد کاملا طبیعی و تجدیدپذیر مانند روغن بزرک، کلوفون کاج و چوب پنبه ی پودر شده ساخته می شود و نباید با کف پوش های وینیلی اشتباه گرفته شود.
در عین بادوام بودن، در زیر پا نرم است و در طیف وسیعی از رنگ ها و طرح ها وجود دارد. مانند چوب پنبه، استفاده ی مداوم از یک پرداخت محافظ باعث می شود زیبایی این متریال برای سال ها حفظ شود.
- لاستیکی، کائوچو (Rubber):
لاستیک یا کائوچو خواصی مشابه به چوب پنبه دارد اما تنوع طرح و رنگ آن بیشتر است. لاستیک یک گزینه ی غیر معمولی برای آشپزخانه ی مسکونی است، اما به مرور در حال رایج شدن است.
اگر می خواهید بدون ایجاد درد و ناراحتی ساعت ها در آشپزخانه تان بایستید، این متریال نرم، قابل ارتجاع و بادوام یک انتخاب عالی است. کف لاستیکی به صورت تایل و ورقه موجود است و باید بعد از نصب و هر یک یا دو سال بر اساس رفت و آمد و سایش، محکم چسبانده شود.